Η θεραπεία αυτή προτοεφαρμόστηκε το 1958 από το γάλλο Michel Pistor. Με αυτή τη μέθοδο επιτυγχάνουμε την τοποθέτηση μιας μικρής ποσότητας φαρμάκου ή άλλων ουσιών και παραγόντων , μέσω μιας ειδικά λεπτής βελόνης ενδοεπιδερμικά στην περιοχή ή κοντά σε αυτή που παρουσιάζει πρόβλημα.

Έτσι επιτυγχάνουμε μεγάλη συγκέντρωση της ενεργούς φαρμακευτικά ουσίας στην πάσχουσα περιοχή, πράγμα αδύνατο με την συστηματική χορήγηση λόγω της υψηλής τοξικότητας που θα παρουσίαζε. Ταυτόχρονα διεγείρεται το δέρμα πλούσιο σε νευρικές απολήξεις επιτυγχάνοντας επιπλέον ένα έντονο ρεφλεξολογικό αποτέλεσμα.

Οι βελόνες που χρησιμοποιούνται είναι ειδικού τύπου και υπάρχει ελάχιστη ενόχληση ενόχληση.