Ο βελονισμός δρα μέσω πολλαπλών οδών. Πρώτα απ’ όλα η βελόνα έχει ένα άμεσο τοπικό αποτέλεσμα ελευθερώνοντας κάποιες δραστικές ουσίες.
Στη συνέχεια, το ερέθισμα διαβιβάζεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα, το οποίο ανταποκρίνεται στο μήνυμα που δέχεται, ώστε, αν έχει μεθοδευτεί κατάλληλα,
μπορεί να φέρει τα επιθυμητά θεραπευτικά αποτελέσματα.
Αυτή η αντανακλαστική ερμηνεία εξηγεί πολλές από τις θεραπευτικές δυνατότητες του βελονισμού, αλλά αφήνει για την ώρα ανερμήνευτες μερικές άλλες.
Οι αρχαίοι Κινέζοι γιατροί κατάφεραν να αναπτύξουν ένα διαλεκτικό σύστημα, το οποίο λάμβανε υπ’ όψιν του τον άνθρωπο σαν σύνολο σε άμεση σχέση με το περιβάλλον του.
Έτσι αναπτύχθηκε η ενεργειακή θεωρία, η οποία δεν είναι εύκολο να αποδειχθεί με «επιστημονικό» τρόπο, λόγω της πολυπλοκότητας που παρουσιάζει.
Φαίνεται ότι οι παλαιοί ιατρόφιλόσοφοι είχαν καταφέρει να προσεγγίσουν τη βαθύτερη αλήθεια της πραγματικότητας μέσω απλής παρατήρησης και βαθιάς διαίσθησης.
Με αυτόν τον τρόπο εκφράσανε τον κόσμο δια μέσου μιας δυαδικής σχέσης ενέργειας, η οποία όταν πύκνωνε (Γιν) γινόταν απτή ύλη, ενώ όταν αραίωνε (Γιάνγκ) μετατρεπόταν σε άυλη ενέργεια.
Μέσα σε αυτή τη θεώρηση ο άνθρωπος γίνεται αντιληπτός σαν ενιαίο σύνολο μαζί με τη φύση που τον περιβάλλει σε μια σχέση αλληλεξάρτησης.
Με αυτές τις αρχές κινείται ακόμη ο παραδοσιακός βελονιστής μέχρι να μπορέσει να αναπτυχθεί ένας διαλεκτικός τρόπος πιο οικείος στις νέες δυτικές ανακαλύψεις της ιατρικής και της βιολογίας.
Η παραδοσιακή μέθοδος σε λίγα πράγματα αδυνατεί να φέρει αποτέλεσμα. Η σωστή της χρήση είναι ένα ισχυρό θεραπευτικό όπλο, χωρίς όμως να ξεχνούμε τις δυνατότητες που μας προσφέρουν
οι νέες σημαντικότατες δυτικές ανακάλυψης πάνω στο βελονισμό.
Παρ όλα αυτά, της τελευταίες δεκαετίες έχουμε καταιγιστικά νέα δεδομένα και εφαρμογές του λεγόμενου Ιατρικού Βελονισμού που βασίζεται πλέων στην νευροφυσιολογία ,
ανοσολογία , ενδοκρινολογία κ.τ.λ. επιτυγχάνοντας έτσι την ένταξη του βελονισμού στο σύγχρονο τρόπο ιατρικής σκέψης και εφαρμογών.
Ο βελονισμός πλέων αποτελεί θεσμοθετημένη ιατρική πράξη αναγνωρισμένη και από το εθνικό σύστημα υγείας.
ΗΛΕΚΤΡΟΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ
Στον ηλεκτροβελονισμό οι βελόνες , αφού τοποθετηθούν στα επιλεγμένα σημεία βελονισμού, συνδέονται με μια ειδική συσκευή,
από την οποία παράγεται ηλεκτρικό ερέθισμα ελεγχόμενης συχνότητας και έντασης
Στον ηλεκτροβελονισμό σημαντικές παράμετροι είναι η συχνότητα και η ένταση.
Οι χαμηλές συχνότητες (2 Hz) προκαλούν την απελευθέρωση ενδορφινών στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα επίτευξης βραδείας διάχυτης αναλγησίας και
μεγάλη διάρκεια του αναλγητικού αποτελέσματος.
Οι υψηλές συχνότητες (100 - 200 Hz) προκαλούν την απελευθέρωση δυνορφινών στο νωτιαίο μυελό, με αποτέλεσμα ταχεία αλλά τοπική αναλγητική δράση, μικρής διάρκειας.
Ενδιάμεσες συχνότητες (15 Hz) προκαλούν την ταυτόχρονη απελευθέρωση ενδορφίνης και δυνορφίνης.
Σε πολλές τις παθήσεις που εφαρμόζεται ο κλασικός βελονισμός μπορεί να εφαρμοστεί και ο ηλεκτροβελονισμός,
κυρίως χρησιμοποιείτε για την αντιμετώπιση του οξέως και χρόνιου πόνου και για χειρουργική αναλγησία.
Εχει εφαρμογές στην αισθητική ιατρική (θεραπεία ρυτίδων, λιπόλυση).
